ایشون مسول آموزش هستن که خیلی مسولیت زیادی ندارند. خیلی هم کار اشتبا ه انجام نمیدن .فقط خیلی اخمو هستن و موقع امتحانات تمام شماره صندلی ها رو نمینویسن و بچه ها باید ایشون رو بیابن و شماره صندلی ازشون بگیرن.و خوب تقلب میگیرن.(قابل توجه سال اولیا.با جان خود بازی نکنید)

یک آدم خنده رو در روزهای اول.و به وقتش فو قولعاده عصبانی و اعصاب خورد کن می شود.مثلا در جریان خابگاه رضایی که نگذاشت بچه های بدبخت از تو زیر زمین در بیان.البته خوبی هایی هم دارن ایشون اما حیف که مثل بقیه مسولای دانشکده بی خیالن.لیسانس ادبیات دارن متولد 15 شهریور هستن که یکی از شعراشونو گذاشتیم پایین. بی ئیسم اجساد از آنچه در آیینه می بینید به شما نزدیکترند ! جاده ها تعبیر روح منند در دوندگی در نرسیدن های به ظاهر رسیدگی ! تابلوها تکمیل ندانی منند در مسیرهای به وضوح در راههای آن سرشان پیدا ! با این وجود من هنوز خودم را به آن راه میزنم به آنطرف آنچه در خودم هستم ! که کاش تمام بشوند این ادامه های معین این نشانه های مشخص این کیلومترهای کوفتی !